–      

اصول خاص آموزش ریاضی به کودکان کم توان ذهنی:

۱-اصل آمادگی :معلمان این کودکان معتقدند که این افراد آمادگی برای یادگیری ندارند،پس یاد نمیگیرند،هر فردی در هر شرایطی آمادگی یادگیری مطالبی را دارد،فقط این کودکان کندتر و ناقص تر یاد میگیرند.

 

۲-اصل صبر و شکیبایی:نباید انتظار داشت که این کودکان را طی یک جلسه مود سنجش قرار داد.هم در سنجش و اندازه گیری و هم در انتخاب محتوای آموزشی باید صبر و حوصله داشت.

 

۳-اصل عقب گرد راهبردی:میخواهیم جمع را آموزش دهیم،ولی فرد عدد را تشخیص نمیدهد،عقب برمی گردیم،تا مراحل قبلی و تشخیص عدد را دوباره به او آموزش دهیم.برای آموزش ساعت،کوچکی و بزرگی را یاد می دهیم.(عقربه بزرگ و کوچک).

 

۴-اصل محدودیت در خزانه لغات:مثلا م

معادلاتی که برای جمع به کار می بریم یا برای ساعت سی را نیم و پانزده دقیقه را ربع بیان می کنیم که منجر می شود به اینکه در ریاضیات جلسات اباتدایی را به آموزش کلمات اختصاص دهیم.

 

۵-اصل تجربه کاربردی:انتظارات پایین داشتن از این افراد باعث می شود آنها را از بسیاری تجارب محروم کنیم.افراد عادی به طور خود به خودی شباهتها و تفاوتها را می فهمند(مفاهیم پایه بزرگتر کوچکتر)ولی کودکان عقب مانده ذهنی این مفاهیم را به آسانی درک نمی کنند.پس باید در جریان انجام کار قرار گیرند.

 

۶-اصل تمرکز:با توجه به محدودیت تمرکز این افراد بهتر است در آموزش ریاضیات یک هدف را مشخص کرده و آن را دنبال کنیم.

 

۷-اصل ثبات در پاداش دادن:به جهت محدودیت کودکان عقب مانده ذهنی باید در هر شرایط این پاداش دادن اتفاق بیفتد.

 

۸-اصل انگیزش:معلمان کودکان عقب مانده ذهنی اینها  را بی انگیزه می دانند در حالی که این صحت ندارد.چون افراد از این کودکان انتظاری ندارند آنها هم انگیزه ای ندارند ولی اگر به او کاری یاد داده شود و از او انتظار انجام آن را داشت کودک برای آموزش مهارتهای بعدی انگیزه پیدا می کند.